Celem projektu jest pozyskanie narzędzi dla rozwiązywania modeli kinetycznych układów złożonych z kilku typów cząstek. Wynikiem pracy badawczej będzie opracowanie oprogramowania przeprowadzającego symulacje numeryczne wraz ze wstępnym modelem heliopauzy.
Heliosfera, przestrzeń w najbliższym otoczeniu Słońca, powstaje w wyniku oddziaływania plazmy wiatru słonecznego (SW – Solar Wind) z częściowo zjonizowaną lokalną materią międzygwiazdową (LISM – Local InterStellar Medium). Jest oddzielona od materii międzygwiazdowej przez nieciągłość, zwaną heliopauzą (HP – HelioPause). Obszar, w którym zachodzi bezpośrednia interakcja SW-LISM nosi nazwę płaszcza heliosferycznego. Płaszcz wewnętrzny jest warstwą między końcową falą uderzeniową (TS – Termination Shock) w wietrze słonecznym a HP, płaszcz zewnętrzny ograniczony jest przez HP i przez hipotetyczną łukową falę uderzeniową (BS – bow shock) w materii międzygwiazdowej.
Pomiary różnych sond kosmicznych poddały w ostatnich latach w wątpliwość kilka z niekwestionowanych dotychczas paradygmatów dotyczących heliosfery. Istotny jest zatem większy niż dotychczas wgląd w procesy, które mają duże znaczenie dla kształtu i struktury heliosfery, a w szczególności dla kształtu i struktury płaszcza heliosferycznego, mianowicie:
- procesy kinetyczne zachodzące w małej skali,
- przepływu plazmy złożonej z różnych typów cząstek,
- kształtowania się pól magnetycznych: słonecznego i międzygwiazdowego,
- turbulencji plazmy,
- tworzenia cząsteczek energetycznych,
- procesy związane powstawaniem energetycznych atomów neutralnych.
Kierownik projektu: prof. dr hab. Romana Ratkiewicz-Landowska
Tel.: (+ 48) 22 846 00 11 wew. 561
E-mail: romana.ratkiewicz[at]ilot.lukasiewicz.gov.pl
Termin realizacji: 2016-2017
Instytucja finansująca: Instytut Lotnictwa
Nazwa programu: Projekt statutowy
