Głównym celem projektu TFAST było zbadanie wpływu położenia przejścia laminarno-turbulentnego na strukturę interakcji fali uderzeniowej z warstwą przyścienną. Zasadnicze pytanie brzmiało: na ile blisko fali uderzeniowej może znajdować się indukowane przejście laminarno-turbulentne przy jednoczesnym zachowaniu typowego, turbulentnego charakteru interakcji?
Podstawowe studia przypadku – fale uderzeniowe na skrzydłach/profilach, łopatkach turbiny i sprężarki oraz przepływy naddźwiękowe we wlotach powietrza – pomogą znaleźć odpowiedź na otwarte pytania stawiane przez branżę lotniczą oraz przejść do bardziej zaawansowanych zastosowań. Oprócz podstawowych konfiguracji przepływu badaniu zostały poddane metody sterowania przejściem laminarno-turbulentnym (generatory wirów wzdłużnych oraz elektro-hydrodynamiczne urządzenia wykonawcze) umożliwiające kontrolowanie położenia przejścia, oderwania przepływu spowodowanego interakcją fali uderzeniowej z warstwą przyścienną oraz niestacjonarności przepływu. TFAST po raz pierwszy umożliwił scharakteryzowanie oraz dobór odpowiednich metod sterowania przepływem na potrzeby indukowania przejścia laminarno-turbulentnego, jak również opracowanie fizycznych modeli takich urządzeń.
Instytut Lotnictwa zaangażowany był w następujące obszary badań:
- Numeryczna symulacja przejścia laminarno-turbulentnego oraz badanie jego wpływu na podstawowe charakterystyki aerodynamiczne skrzydła laminarnego.
- Modelowanie generatorów wirów w numerycznej symulacji przejścia laminarno-turbulentnego warstwy przyściennej.
