Ukazała się kolejna książka z serii Biblioteki Naukowej pt. „Research on detonative propulsion in Poland” pod redakcją prof. Piotra Wolańskiego. W książce przedstawiono historię rozwoju badań wirującej detonacji gazowej stosowanej w napędach w Polsce. Jest to zbiór artykułów naukowych z tej dziedziny autorstwa Piotra Wolańskiego, Jana Kindrackiego, Dominika Kublika, Piotra Kaliny, Włodzimierza Balickiego, Artura Rowińskiego, Witolda Perkowskiego, Michała Kawalca, Borysa Łukasika, Arkadiusza Kobiery, Michała Falusiaka, Karola Świderskiego, Adama Bilara, a także autorów zagranicznych: Tae-Hyeong Yi, Cary Kenny Turangan oraz Lou Jing.
Książka jest już dostępna w naszym sklepie: https://sklepinstytutulotnictwa.pl/p/19/7661/biblioteka-naukowa-nr-60-edited-by-piotr-wolanski-research-on-detonative-propulsion-in-poland-biblioteka-naukowa.html.
Profesor Piotr Wolański:
Pierwszy pomysł wprowadzenia do układów napędowych detonacji ciągłej rotacyjnej przyszedł mi do głowy na początku lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy podczas mojego półrocznego pobytu w Instytucie Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej Oddziału Syberyjskiego Radzieckiej Akademii Nauk w Nowosybirsku w 1972 roku dowiedziałem się o pionierskich badaniach nad strukturą detonacji gazowej, a zwłaszcza o bardzo szczegółowym pomiarze struktury detonacji wirującej, a także detonacji wirującej w sposób ciągły w komorze dyskopodobnej. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku jedyne badania, którymi się zajmowałem, dotyczyły detonacji gazów, pyłów i mieszanin hybrydowych. Dopiero na przełomie XX i XXI wieku zacząłem pracować nad pomysłem zastosowania detonacji ciągłej do układów napędowych. W tym czasie zacząłem często odwiedzać prof. Toshi Fujiwara z Uniwersytetu Nagoya w Japonii i przekonałem go do rozpoczęcia wspólnej pracy nad rozwojem tego pomysłu. Odwiedzał nas też wielokrotnie. Rozpoczęliśmy badania poświęcone uzyskaniu patentu, w którym największą uwagę zwrócono na wykorzystanie siły odśrodkowej do samopodtrzymującej propagacji wirującego frontu detonacji. W tym samym czasie Jan Kindracki rozpoczął pracę nad doktoratem. Temat jego pracy był bezpośrednio związany z tym problemem, a jej tytuł brzmiał: „Badania eksperymentalne i symulacje numeryczne procesu inicjacji wirującej detonacji gazowej”. Również w tym czasie naukowcy z singapurskiej Agencji Nauki, Technologii i Badań ASTAR wykazali zainteresowanie rozpoczęciem wspólnych badań nad opracowaniem układu napędowego opartego na ciągłej propagacji detonacji i zainicjowano specjalnie dedykowany projekt współpracy pomiędzy Politechniką Warszawską ( PW) oraz Singapore Institute of High Performance Computing. W ramach tego projektu naukowcy z Singapuru zajmowali się symulacją numeryczną, podczas gdy na PW prowadzono badania eksperymentalne. Na Uniwersytecie w Nagoi prof. Fujiwara i dr Hishida przeprowadzili pierwsze szczegółowe obliczenia 2-D inicjacji i struktury ciągłej detonacji (CRD) w gazowej mieszaninie wodór-tlen-argon. To pobudziło prowadzenie badań eksperymentalnych na PW, a także wzbudziło zainteresowanie takimi badaniami w Instytucie Lotnictwa, który ze swojej strony ubiegał się o grant badawczy ze środków specjalnych Ministerstwa Gospodarki. Wniosek został pozytywnie przyjęty i rozpoczęto badania pod numerem projektu UDA-POIG.01.03.01-14-071/09-00-POIG. Badania te prowadzono w latach 2010-2014 i zakończyły się demonstracją krótkotrwałej pracy silnika turbogazowego zasilanego zarówno naftą, jak i gazowym wodorem. Wodór rozszerzył zakres sprawności silnika turbogazowego, dzięki czemu silnik wykazał poprawę osiągów o 5-7% w stosunku do silnika bazowego na naftę. Instytut Lotnictwa w ramach grantów wewnętrznych wspierał również badania ukierunkowane na opracowanie specjalnie zaprojektowanego układu zasilania paliwem płynnym, który pozwolił na stabilną pracę CRD w cylindrycznej komorze z powietrzem. Takie badania zakończyły się stabilną pracą CRD w cylindrycznej komorze zasilanej paliwami Jet-A i benzyną.
