Metoda polega na wzbudzaniu pola magnetycznego w badanym obiekcie oraz wykorzystaniu drobnoziarnistego, ferromagnetycznego proszku w celu detekcji magnetycznych pól rozproszenia, powstających na powierzchni egzaminowanego elementu, w miejscach występowania powierzchniowych i podpowierzchniowych nieciągłości materiałowych.

Metoda magnetyczno-proszkowa – możliwości badawcze

• wykrywanie wad powierzchniowych i podpowierzchniowych (wtrącenia, pory, pęcherze) wszystkich materiałów ferromagnetycznych;
• podstawowe wykrywanie wady powierzchniowej, cieplnej i mechanicznej – pęknięcia szlifierskie, hartownicze itp.

Metoda magnetyczno-proszkowa – wyposażenie

• defektoskopy jarzmowe Magnaflux, Parker;
• zawiesiny fluorescencyjne i czarne Magnaflux;
• oświetlacze UV i światła białego;
• wskaźniki magnetyczne;
• wzorce.